Justus van Egmont

Justus van Egmont

Data i miejsce urodzenia	22 września 1601 Lejda
Data i miejsce śmierci	8 stycznia 1674 Antwerpia
Dziedzina sztuki	malarstwo
Epoka	barok

Portret Marii Ludwiki Gonzagi, 1645

Justus van Egmont (ur. 22 września 1601 w Lejdzie, zm. 8 stycznia 1674 w Antwerpii) – flamandzki malarz epoki baroku.

Był uczniem Gaspara van den Hoecke, w latach 1618–1628 współpracował z Paulem Rubensem, uczestnicząc w realizacji niektórych jego projektów. Ok. 1628 wyjechał do Paryża, gdzie zdobył uznanie jako portrecista, malując członków rodziny królewskiej i arystokrację. Był współzałożycielem i członkiem Académie Royale de Peinture et de Sculpture, wydawał też ryciny. Po powrocie do ojczyzny pracował w Brukseli i Antwerpii, nadal zajmował się malowaniem portretów, projektował też tapiserie dla warsztatów brukselskich.

Na twórczość Egmonta wpływ mieli mistrzowie flamandzcy, tacy jak Rubens i van Dyck oraz twórcy francuscy. Jego portrety charakteryzują się wyrafinowanym stylem i elegancją. Projekty gobelinów zwykle nawiązują do tematyki starożytnej i odznaczają się rozmachem i pełnym ekspresji barokowym patosem (m.in. Historia Aureliana z 1665).

W zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie znajduje się obraz Portret Marii Ludwiki Gonzagi, późniejszej królowej Polski i żony dwóch polskich królów: Władysława IV i Jana II Kazimierza.

Bibliografia

• Antoni Ziemba: Malarstwo flamandzkie doby Rubensa, Van Dycka i Jordaensa : 1608-1678. Warszawa: Przedsiębiorstwo Wydawnicze Rzeczpospolita SA : Muzeum Narodowe, 2007. ISBN 978-83-60192-33-7 (Rzeczpospolita). Brak numerów stron w książce

Linki zewnętrzne

• Justus van Egmont w Answers.com. [dostęp 2009-03-15]. (ang.).